Nadat ik het aanmeldingsformulier had ingevuld begon het wachten, we hadden Rebecca nog niets verteld, want als ze er niet voor in aanmerking zou komen zou ze natuurlijk heel erg teleurgesteld zijn.
Na ongeveer 4 weken kregen we bericht dat we op gesprek konden komen en dat we waarschijnlijk in aanmerking konden komen voor een Therapiehond. We maakten een afspraak voor zondag 21 december 2008. Pas een paar dagen van tevoren hebben we Rebecca verteld over de Therapiehond en dat zij er waarschijnlijk een zou krijgen. Ze begon te huilen van blijdschap en begreep gelijk waarom zij er een zou krijgen.
Zondag 21 december begonnen we om 9.00 uur aan onze reis naar Friesland. Daar aangekomen maakten we kennis met de enthousiaste medewerkers en honden. Terwijl wij een gesprek hadden is Rebecca lekker gaan wandelen met een medewerkster en een hele lieve hond. Wij hadden zelf gedacht aan een wat klein formaat hondje maar in het gesprek kwam naar voren dat ze daar juist dachten aan een wat grotere hond die haar ook zou kunnen beschermen gezien de vervelende dingen die Rebecca heeft meegemaakt.
Dat vonden we wel even slikken, totdat er zo'n hond binnenkwam en gelijk bij Rebecca ging staan en contact zocht. Deze korthaar collie genaamd Sardella was zo lief dat we direct begrepen waarom het zo'n hond moest zijn.
Ze begroette mij een paar keer met een omhelzing waarbij ze haar voorpoten op m'n schouders legde en haar kop in mijn nek legde. Dit was echt heel byzonder en deed me erg veel goed. Later ging ze weer bij Rebecca zitten die op de grond aan het spelen was en had veel aandacht voor haar. Op een gegeven moment duwde ze haar zachtjes om en kietelde haar overal met haar lange snuit en Rebecca had er veel plezier in. Zelf waren wij erg ontroerd door dit gebeuren en zagen we met eigen ogen wat deze honden kunnen betekenen!